کجایی ای که دلم بی تو در تب و تاب است

چه بس خیال پریشان به چشم بی خواب است

به ساکنان سلامت خبر که خواهد برد

که باز کشتی ما در میان غرقاب است

بر آستان وفا سر نهاده ایم و هنوز

اگر امید گشایش بود ازین باب است

قدح ز هر که گرفتم به جز خمار نداشت

مرید ساقی خویشم که باده اش ناب است

مدار چشم امید از چراغدار سپهر

سیاه گوشه ی زندان چه جای مهتاب است

در آرزوی تو آخر به باد خواهد رفت

چنین که جان پریشان سایه بی تاب است

 .عشق تو بزرگترین لذت زندگی من است و دوریت آزاردهنده‌ترین دردی که باید تحمل کنم

به هر چه فکر می کنم از فکر تو در نمیام

                                                                   مگه تو چه داری که من اینقدر تورومیخوام

منی که تمام زندگیم را وقف تو کرده بودم

                                                             کاش می دانستم هرگز در دل تو نبودم

حالا چه طور من میتوانم فراموشت کنم

                                                         کاش قبل از رفتن تو من رفته بودم

هر چیزی که

به تو ربطی داشته باشد

دوست داشتنی‌ ست

از دلتنگی‌ ام بگیر

تا جای خالی‌ ات

زیباترین جای دنیا دلم است 

چون تو را در ان دارم

  انجا که

شب هم روزدیگریست

بخاطر بودن تو

 تو را دوست می‌دارم
بی آنکه بدانم تو ضرورتِ منی
آب را که می‌نوشی
هوا را که می‌بلعی
نمی‌فهمی جیره‌بندی چه مکافاتی‌ست
تنها در نبودِ تو بود
که فهمیدم
دوست داشتنِ تو
مایه‌ی حیات من است…

روزی اگر خدا قدرتِ
تکرارِ لحظه‌ها را به من میداد
در تمامش تو را
برای خودم انتخاب میکردم

عشق

همین خنده های ساده توست

وقتی با تمام غصه هایت میخندی

تا من از تمام غصه هایم رها شوم . . .

عشق آدمی را داغ میکند و دوست داشتن ادمی را پخته میکند       هر داغی روزی سرد میشود ولی هیچ پخته ای دیگر خام نمیشود

ما و مجنون درس عشق از یک ادیب آموختیم او به ظاهر گشت عاشق ما به معنا سوختیم

  چشم ها را شستم جور دیگر دیدم..

                                   باز هم فرقی نداشت

                        تو همان بودی که باید دوست داشت...

انسان ها

وقتی کسی را از دست می هند

برای جای خالی اش

گل می گذارند ...


اما جای خالی تو
... ... ...
تا ابد خالی می ماند


هیچ گلی برای من

جای تو را ...

پر نمی کند ... ..

 خــــدایـــا ! بـبـخــش اگــه دنـیـاتــو مـیـفــروشــم بـه یـه نــگاه عـشـقـم . . . بـبـخــش اگـه یـکی رو دارم بــرام خـــدایـی مـیـکـنـه . . . بـبـخــش اگـه عـشـقـمـو بـیـشـتـر از جـونی که تــو بـهـم دادی ، دوســـღــــش دارم ! بـبـخــش اگـه بـعـضی وقـتـا ســرت داد زدمــو عـشقـمـو ازت خــواسـتم . . . بـبـخــش اگـه یـه مـوقـعـهـایــی عــاشـقــانــه مـیــپـرستـمـش . . .بـبـخــش اگـه آرامــــــ♥ــــشم خــلاصــه مـیـشــه تــو صــداش . . . خــــدایـــا ! بـبـخــش اگـه مـیـخـوام دنــیـا نـباشـــه ، اگــه اونـیکـه دنــیـامــه نـبـاشــــه . . .

سوگند به زیبائی چشم هایت و به ریزش همیشگی اشکهایم

که من به خیال  با تو بودن نیز قانعم ،

خیالت را از من نگیر که خیالت ،

مهربان ترین تصویر جهان است . . .

دل دل می کنم تا می خواهم

از تو بنویسم"قشنگ ترین کلمات را

کنارهم می گذارم ولی هیچ

کدام وسعت عشق مرا نشان

نمی دهد بی خیال هر چه

کلمه می شوم ومی نویسم

دوستت دارم...

  روزی که تو را دیدم علاقه ام از همه چیز سلب شد و عشق تو

مانند ستاره ای درخشان محیط ظلمت زده ی دلم را روشن نمود

وقتی عشق تو در دلم راه یافت صبر و قرار را از من ربود

ای پــــــیـــــــام آور دوســـــتـــــِی و مـــــــهـــــربــــــانـــــی ام

مــــــــــن تـــــــــو را بــــــــــیــــــــــشــــــــــتـــــــــــــــــــــــــــر

از هـــــــــــمــــــــه چـــــــیـــــــــــز و هــــــمــــــــــــه کـــــــــــــس

دوســـــــــــــــــــــــت دارم